تمبر در ایران

با درود فراوان به درگاه ایزد منان

تمبر برگه چاپی است که نشان میدهد هزینه محموله پستی (که میتوان اععم از هزینه دادرسی و هزینه های قضایی نیز باشد که در امور مربوط به دادگستری ها یا ارگانهای دولتی انجام پذریفته میشود) در محل مبدا داده شده است . البته اگر مبلغی از ان داده نشده باشد  ویا ارزش ریالی تمبر کمتر از هزینه خدمات پستی انجام شده باشد  اصطلاحا به ان کسر تمبر میگویند . معمولا تمبر ها به شکل چهار گوش و با لبه های دندانه دندانه طراحی میشوند و عکس داخلی تمبر مربوط به اتفاقات مهم سال جاری طراحی میشود . اولین تمبر  پستی به سال1234خورشیدی  توسط شرکت انگلیسی در ایران استفاده شد و باید خاطر نشان شد این تمبر قبلا در هندوستان نیز به وسیله دولت انگلستان استفاده شده بود . ولی به طور رایج و همه گیر و با طراحی ملی تمبر در سال 1247 خورشیدی در زمان حکومت ناصرالدین شاه قاجار بر روی محمولات پستی ایران چسبانده شد . این تمبر با طرح شیر و خورشید و به دست طراح فرانسوی البرت بار طراحی گردید . از ان پس قانونی برقرار گردید که اداره پست را ملزم به استفاده از تمبر بر روی محمولات پستی میکرد . ایران در سال1256 خورشیدی و پس از گذشت دوسال از تاسیس اتحادیه پست جهانی به عضویت این اتحادیه که مرکز ان در برن سوئیس بود در امد . نکته مهم این است که در زمان داریوش هخامنشی تمبر به شکل ابتدایی استفاده میشد . داریوش بنیان گذار چاپار خانه های اولیه به شکل منظم و سازمان یافته بوده . در چاپارخانه های داریوش سوارانی وجود داشتند که پی در پی نامه ها و خبرهای مهم دولتی وکشوری را به اطلاع میرساندند. تمام نامه ها و خبرهایی که از طرف دربار و یا دولت ارسال میگردید تنها به وسیله مهری برجسته که بر روی نامه خرده میشد اجازه این را داشت که از سوار قبلی به دست سوار بعدی برسد . داریوش بزرگ و در واقع ایرانیان ابداع کننده اولین پست خانه های دولتی در جهان بوده که به ان پیک خانه یا چاپارخانه گفته میشد. این چاپار خانه ها  معمولا در مسیر راه شاهی بین سارد و شوش بوده . بر روی سردر اداره پست نیویورک از قول داریوش بزرگ اینطور نوشته شده است (نه برف نه باران و نه تاریکی نمیتواند پیک های تندرو را از حرکت بازدارد )